kwarantanna - bąblowania z Bąblem dzień 9

A jak wygląda życie domowe w czasie kwarantanny? A całkiem normalnie.

Oboje pracujemy. Ja tonę w raportach po 5 tygodniach siedzenia w Malezji, na które nie było czasu na miejscu. Dorocie wszystkie zajęcia na uniwerku i w szkołach przeniosły się na skype albo na jakieś platformy online do nauczania. Idzie to całkiem sprawnie, wbrew temu co straszą w mediach, ale tak naprawdę to wszystko zależy od nastawienia i umiejętności adaptacyjnych osób, które muszą (a czasami zwyczajnie nie chcą lub nie potrafią) odnaleźć się w tych nowych realiach.

Zdaniem Doroty, progres jest szczególnie wśród grup początkujących (niezależnie od nauczanych przez nią języków obcych), bo osoby początkujące po prostu chcą się języka uczyć i nie chcą tracić z nim kontaktu. I w takiej sytuacji przestaje mieć znaczenie czy lekcja odbywa się w sposób klasyczny, czy online. Wersja online ma nawet tę przewagę, że uczniowie/studenci mają dostęp do wszelkich narzędzi wspomagających, które w warunkach zajęć w budynku czasami zawodziły np. jak trzeba jakiś film obejrzeć, ściągnąć jakiś plik, o który prosi lektor/nauczyciel itd. Każdy to wszystko robi w czasie rzeczywistym a lekcja potrafi być znacznie bogatsza.

A wracając do kwestii bardziej przyziemnych, czyli przestrzegania kwarantanny w warunkach domowych. Na wszelki wypadek Dorota nie opuszcza mieszkania i kisi się razem ze mną, mimo że kwarantanną objęta nie jest. Wyszliśmy z założenia, że jak już ograniczamy możliwość ewentualnego rozprzestrzeniania wirusa, to po całości w miarę możliwości i naszej wyobraźni.

A żyjemy sobie tak:

1. mamy naczynia czarne i białe, w związku z czym od razu nastąpiła segregacja. Czarne trafiły do tego co hipotetycznie przywozi zarazę ze złej Azji.
2. sanitizerów mamy ze 30 sztuk, bo zapchałem tym walizkę, słysząc, że w Polsce jest lipa z dostępnością. Czyścimy zatem łapy przy każdej czystości. Swoją drogą ciekawe czy ktoś sprawdzał, czy tak częste używanie sanitizerów jest zdrowe dla skóry. Będziemy się tym martwić jak zaraza przeleci.
3. Staramy się trzymać dystans 1,5-2 metry (jak nie zapomnimy), ale przy Netfliksie nie zawsze tę zasadę udaje się utrzymać.
4. Każdy robi sobie sobie jedzenie - kanapki, snaki etc. Jakaś zupa czy drugie danie to jedno robi a potem każdy sobie osobno nakłada.
5. żarcie dowozi nam rodzina albo przyjaciele. Zostawiają siaty i pudła przed furtką a Dorota to potem targa. Ja nie przekraczam progu mieszkania (żeby nie trafić na policjanta :))) te 30.000 PLN to wolimy wydać na jakiś fajny wyjazd niż sypać do państwowej sakwy.
6. Śpimy w osobnych pokojach i największym problemem jest kot. Trochę to zaczyna wyglądać jak między Pawlakami i Kargulami :))))))

Pewnie jeszcze kilka punktów dałoby się tutaj dodać, typu dezynfekcja klamek i tego co każde z nas dotyka a to drugie mogłoby dotknąć później. Powiedzmy, że uważamy na miarę własnych możliwości, co nie zmienia faktu, że cała ta prewencja jest o kant tyłka, bo nie uchronimy się przed błędami. Czasem nie po ten talerz któreś z nas sięgnie, kot ma w poważaniu wszystkie procedury i włazi raz na mnie raz na Dorotę, te klamki nie zawsze się przetrze albo wannę zapomni się umyć.

Generalnie to gdyby jedno z nas faktycznie miało tego wira, to pewnie drugie już by go przejęło. Ale przynajmniej mamy świadomość, że to co mogliśmy, to zrobiliśmy i chyba o to w całej tej kwarantannie chodzi. O świadomość wykonania prospełecznego zadania i aby jakieś odruchy czy pewne nawyki w sobie wyostrzyć itd.

Zdjęcia (3)

Komentarze (1)